علی بامری

به نام خدا

تابوت سکینه

صندوقی است که حضرت موسی علیه السلام به امر حق تعالی، از چوب شطیم ساخت. طول آن سه قدم و نُه قیراط و عرض و ارتفاعش دو قدم و سه قیراط بود. بیرون و اندرونش را به طلا پوشیده کرد. آن تابوتی بود که به عدد هر پیغمبری خانه ای از زبرجد سبز در آن بود، آخرین خانه ها، خانه ی حضرت رسالت صلی الله علیه و آله و سلّم بود. آن تابوت را، «تابوت شهادت» و «تابوت عهد» هم گفته اند. در روایات اسلامی ذکر شده که آن تابوت هنگام ظهور قائم (عج) همراه ایشان خواهد بود، که از غاری در «انطاکیّه» بیرون آورده است. (المجالس السنیّه، ج 5، ص 710) و به روایتی دیگر، تابوت در «دریاچه ی طبریه» است. (نجم الثاقب، باب دوّم، ص 126)

به نام خدا

فاصله بهشت و جهنم
ما بین اءحدکم و بین الجنة اءو النار الا الموت اءن ینزل به . و اءن غایة " تنقصها اللحظُة ، و تدمها الساعة ، لجدیرة بقصر المدُة . و اءن غائبا یحدوه الجدیدان : اللیل و النهار، لحرى بسرعة الاوبة . و اءن قادما یقدم بالفوز اءو اشقوُة لمستحق لافضل العدُة
فاصله شما با بهشت یا جهنم بیش از فرا رسیدن مرگ نیست ، زندگانى که گذشت لحظات از آن مى کاهد و مرگ آن را نابود مى کند، حتما کوتاه خواهد بود، و سزاوار است که کوتاه باشد. زندگى که گذشت شب و روز آن را به پیش مى برد و به زودى به پایان خواهد رسید و مسافرى که سعادت و یا شقاوت را به همراه دارد باید بهترین زاد و توشه را با خود بردارد.

به نام خدا

سپرى نگاهدارنده
اءن مع کل انسان ملکین یحفظانه ، فاذا جاء القدر خلیا بینه و بینه ، و اءن الاجل جنة حصینة
همراه هر انسانى دو فرشته است که او را محافظت مى کنند، پس هنگامى که تقدیر فرا رسد از او جدا شوند و اجل ، سپرى است نگاه دارند.

به نام خدا

بى اعتبارى دنیا
لو اءن اءحدا ید اءلى البقاء سلما او لدفع الموت سبیلا، لکان ذلک سلیمان بن داود علیه السلام الذى سخر له ملک الجن و الانس مع النبوة و عظیم الزلفُة . فلما استوفى طعمته ، و استکمل مدته ، رمته قسى الفناء بنبال الموت ، و اءصبحت الدیار منه خالیة "، و المساکن معطلة "، و ورثها قوم آخرون
اگر کسى مى توانست نردبانى براى جاودانگى پیدا کند، یا براى دفع مرگ راهى پیش گیرد، قطعا این شخص سلیمان بن داوود علیه السلام بود که ملک جن و انس براى او مسخر بود، با منصب پیامبرى و تقرب بزرگ به خدا. او هنگامى که روزى خود را تمم کرد و مدت عمرش را به پایان رساند، کمان هاى فنان تیرهاى مرگ را به طرف او نشانه گرفت . شهر از وى خالى گشت و مساکن از وجود او تهى شد و از کار افتاد و گروهى دیگر آن میراث ها را به ارث بردند.

به نام خدا

وفا

به نام خدا

مرگ میعادگاه نهایى
واءى على نفسه اءن لا یضطربق شبح مما اءولج فیه الروح ، الا و جعل الحمام موعده ، و الفناء غایته
و وعده نموده خداوند متعال که هیچ موجودى را که روح در آن دمیده است (از وضع مقرر خود) دگرگونى نباشد، جز این که مرگ را وعده گاه نهایى و فنا را پایان کار او قرار داده است .

به نام خدا

از بین برنده خوشى ها
اءن الموت هادم لذاتکم ، و مکدر شهواتکم ، و مباعد طیاتکم ، زائر غیر محبوب ، و قرن غیر مغلوب ، و واتر غیر مطلوب . قد اءعلقتکم حبائله و تکنفتکم غوائله ، و اءقصدتکم معابله و عظمت فیکم سطوته و تتابعت علیکم عدوته ، و قلت عنکم نبوته . فیوشک اءن تغشا کم دواجى ظلله و احتدام علله
مرگ لذت ها و خوشى هاى شما را از میان مى برد و آرزوهاى شما را تیره و تار مى سازد و میان شما و هدف هایتان فاصله مى اندازد، دیدار کننده اى است که هیچ کس او را دوست ندارد و مبارزى است که هرگز شکست نمى خورد و جنایتکارى است که هرگز بازخواست نمى شود. هم اکنون بندهاى دام خویش را (به دست و پاى ) شما انداخته . نزدیک است که تاریکى سایه هاى مرگ و شدت دردهاى آن شما را فرا گیرد.

زمان عمر معین
خلق الاجال فاءطالها و قصرها، و قدمها و اءخرها، و وصل بالموت اءسبابها، و جعله خالجا لاشطانها، و قاطعا لمرائر اءقرآنها
مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانى و کوتاه و مقدم و مؤ خر قرار داد. براى مرگ هر موجودى سبب ها و علت هاى همراه نمود، و مرگ را کشنده ریسمان هاى طولانى و قطع کننده بندهاى بسیار محکم زندگى قرار داد.

به نام خدا

حافظ انسان
کفى بالاجل حارسا.
اجل براى حفاظت انسان کافى است .

به نام خدا

ابوالحسن

«ابوالحسن»، از کنیه های حضرت صاحب الزّمان (عج) است. «ابوالحسن» کنیه ی مولی الموحّدین، حضرت علی علیه السلام هم، است.