معنای لغوی و اصطلاحی رجعت
بسم رب المهدی(عج)
معنای لغوی و اصطلاحی رجعت
رجعت در لغت به معنای «بازگشت» به کار میرود و در اصطلاح به بازگشت گروهی از مردگان به این جهان همزمان با قیام جهانی حضرت مهدی+ گفته میشود، و طبعاً بازگشت این گروه قبل از فرا رسیدن رستاخیز خواهد بود. روی این اصل گاهی از رجعت در شمار رویدادهای قبل از قیامت یاد میشود. و گاهی در زمره حوادث مربوط به ظهور مهدی منتظر+ مذکور میگردد. ولی باید دانست که مسأله رجعت از دیدگاه شیعه رویدادی است مستقل از دو موضوع یاد شده (قیامت و ظهور حضرت مهدی+)، اگرچه بین هر سه موضوع پیوند زمانی برقرار است.
محدث گرانقدر شیعی شیخ حرّ عاملی مینویسد:
مراد از رجعت در نزد ما همانا زندگی بعد از مرگ و پیش از قیامت است، و همین معنی است که از لفظ رجعت به ذهن خطور میکند و دانشمندان بر آن تصریح کردهاند.[1]
فقیه و متکلّم توانای شیعی شیخ مفید میفرماید:
خداوند شماری از امت محمد6 را بعد از مرگشان و پیش از برپائی قیامت برمیانگیزد، و این از اختصاصات مذهب آل محمد: میباشد و قرآن بر درستی آن گواهی میدهد.[2]
دانشمند متبحّر شیعه در قرن چهارم سید مرتضی علمالهدی پیرامون رجعت از نظر شیعه مینویسد:
عقیده شیعه امامیه چنین است که خدای متعال به هنگام ظهور امام زمان حضرت مهدی+ گروهی از شیعیان را که پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفتهاند، به دنیا بازمیگرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حکومت آن وجود مقدس نائل آیند؛ و نیز برخی از دشمنان حضرتش را زنده میکند تا از ایشان انتقام گیرد، بدین ترتیب که آشکاری حق و بلندی مرتبت پیروان حق را بنگرند و اندوهگین شوند.[3]
علامه مجلسی; پس از نقل روایات فراوان و ذکر اقوال بزرگان درباره رجعت مینویسد:
از دیدگاه ما رجعت به مؤمنان راستین و کافران فرورفته در گرداب کفر و الحاد اختصاص دارد و کسی غیر از این دو گروه به دنیا بازنخواهد گشت.[4]
از این بیانات و با توجه به احادیثی که در کتب معتبر شیعه گردآوری شده به روشنی برمیآید که شیعیان رجعت را منحصر به بازگشت گروهی از مؤمنان و کافران میدانند و بس.
ب) رجعت در اصطلاح فقهی
رجعت مصدر ثلاثی مجرّد از باب رَجَع، یَرْجِعَ، رجوعاً است. لغتشناسان معنای این واژه را، بازگشتن و برگشتن میدانند. در فقه شیعه نیز به همین مفهوم، به کار برده شده است چنانکه فقها آن را هم در حوزه زبانی و هم حوزه عملی، به مفهوم رجوع کردن شوهر به همسر خود معنا کردهاند.[5]
واژه رجعت در معانی متعددی استعمال شده است که برای روشن شدن محل بحث در این پژوهش آنها را نقل نموده و معنای محل بحث را مشخص میکنیم:
زیرا برگشتن در جایی به کار میرود که قبل از آن، رفتن یا جدا شدن اتفاق افتاده باشد.
- بازگشت روح به بدن در این دنیا
در قرآن در بعضی از موارد رجعت در این معنا استعمال شده است. مانند: )حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمْ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِی(؛[6] «زمانی که مرگ یکی از آنها فرارسد میگوید: «پروردگارم مرا بازگردان»».
[1]. الایقاظ من الهجعة فی البرهان الرّجعة، باب دوم.
[2]. بحار الانوار، ج 53، ص 136.
[3]. همان، ج 53، ص 138.
[4]. همان، ج 53، ص 138.
[5]. البته این کاربرد در جایی است که شوهر همسر خود را طلاق رجعی بدهد.
[6]. مؤمنون، 99.