درخت ایمان
|
امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: الایمان شجرة اءصلها الیقین و فرعها التقى و نورها الحیاء و ثمرها السخاء . (87) ایمان به خدا در مثل درختى است که ساقه آن یقین است و شاخه اش تقوى و شکوفه اش حیاء و میوه اش سخاوت است . |
از تو حرکت از خدا برکت !
|
مطلبى بسیار گرانقدر و ارزشمند را فارابى در رساله اطلاعات عقل ، و ملاصدرا در اسفار (82) عنوان فرموده اند که شاءنیت و قابلیت نفس این است که عاقل و مدرک همه موجودات گردد و علم بدان ها تحصیل کند. و شاءن همه موجودات نیز این است که معقول و معلوم وى گردند، پس از تو حرکت و از خدا برکت ! علاوه این که فارابى را کلامى کوتاه و بسیار بلند است قریب به این مفاد و مضمون که هیچ نبودى و هیچ نداشتى و اکنون این همه سرمایه دارى ، حالا که بال و پر در آوردى چرا به سوى بالاتر پرواز نمى کنى ؟ یعنى هرگاه عقل هیولانى هیچ ندانى به مقام عقل بالفعل رسید که دانا و خوانا و گویا و شنوا شده است ، هر گاه این عقل بالفعل بدین مرتبه رسیده عالمى بوالعجب گردد و به مراتب و درجاتى فوق العاده رسد، چه جاى استعاد؟ و اءن لیس للانسان الا ما سعى . |
حب خدا
|
مادر که فرزند را دوست دارد، و عالمى که متعلمان خود را، و نیکوکار که محب محسن الیهم است ، و سلطان عادل که محب رعیت است ، و پیغمبران که محب امتان اند؛ حب شان بیشتر از حب محبوبان است ، پس خدا هم چنین با آنکه حب او اعظم و بیشتر است ، پس درد و الم و مرض و فقر براى علتى است مقتضى حب . |
دعا براى دیگران
|
رساله اى در امامت نوشتم چون به پایان رسید آن را به حضور شریف استاد علامه طباطبایى صاحب تفسیر الزمان قدس سره ارائه دادم ، مدتى در نزد او بود و لطف فرمودند و یک دوره تمام آن آن را مطالعه فرمودند. در یک جاى آن رساله دعاى شخصى درباره خودم کرده بودم که : بار خدایا! مرا به فهم خطاب محمدى صلى الله علیه و آله و سلم اعتلاء ده . در هنگام رد رساله به این جانب فرمود: آقا تا من خودم را شناختم دعاى شخصى در حق خودم نکردم ؛ بلکه دعایم عام است . |
دروغگو فراموشکار است
شخصى نزد شریح ادعا کرد که فلان زیر فلان درخت پولى از من گرفته نمى دهد، طرف منکر واقعه شد. شریح به مدعى گفت : برو ده برگ از آن درخت بچین و بیاور تا شهادت دهد، و مشغول مرافعات دیگر شد. بعد از مدتى روى به منکر کرده گفت : فلانى به پاى آن درخت رسیده ؟ گفت : نه حکم موافق مدعى داد؛ چون منکر گفته بود من چنین درختى نمى دانم !
خواندن پنج سوره هنگام خواب
مرحوم ملا فتح الله در تفسیر منهج در اول سوره حدید عرباض را چنین نقل کرد: و از عرباض بن ساربة مروى است که آن حضرت پیش از آنکه در شب خواب مى کرد مسیحات خمس تلاوت مى کرد که آن سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن است و مى فرمود که ان فیهن آیة افضل من الف آیة در این سورتها آیتى هست که بهتر از هزار آیت است .
اقسام توبه
|
توبه بر سه قسم باشد: یکى توبه بندگان که آن توبه از ترک طاعت و فعل قبیح است ؛ و دیگر توبه خاص اهل ورع که توبه از ترک مندوب است ؛ و سه دیگر توبه اخص من الخاص که توبه است از التفات به غیر خدا و این توبه ، مخصوص اهل ولایت باشد که غالبا در مرتبه حضورند. و توبه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم و اولیاى خدا از این قبیل بوده است که او خود فرمود: گاه دلم را کدورتى عارض مى شود، و من به راستى که از خداى ، هر روز هفتاد بار آمرزش مى طلبم . |
غیبت گناه بزرگ
از جابر نقل است که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: از غیبت برحذر باشید؛ چه غیبت بدتر از زناست . سپس فرمود: مردى که زنا کند و پس از آن توبه نماید، خدایش آمرزد، لیک غیبت کننده را تا غیبت شده نبخشاید نیامرزد
درد دنیا زدگى
|
آقاى عزیز! پیر و جوان روزگار ما شکار دنیا شده اند؛ یعنى دنیا زده اند ظهر الفساد فى البر و البحر جوان گوید تا پیر شوم ، پیر هم که سرمایه به رایگان از کف داده است در جوانى کارى نکرده است و در پیرى هم از او کارى نیاید که پیر است گر چه شیر بود. خود را باش . |
چهار خصلت مانع هلاکت است
در کافى است که فضیل بن عثمان مرادى گوید از ابوعبدالله ، امام صادق علیه السلام شنیده است . رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: چهار خصلت است که در هر که باشد در وقت ورود به بارگاه خداوند، پس از آن دیگر او را هلاکتى نیست جز آنکه شایسته هلاکت باشد و آن عبارت است از این که بنده همت به کارى نیک بندد که آن را به انجام رساند. چنانچه آن را به انجام نرساند، خداى برایش (به سبب نیت نیکش ) حسنه اى بنویسد، و چنانچه آن را انجام دهد، خداى برایش ده حسنه بنویسد، و چنانچه همت به کارى زشت بندد که آن را به انجام رساند؛ پس چنانچه آن را به انجام نرساند، چیزى بر او نوشته نشود، و اگر آن را انجام دهد، هفت ساعت بدو مهلت داده شده ، فرشته کاتب حسنات ، کاتب سیئات را که بر جانب چپ است گوید: شتاب مکن که شاید عمل زشتش را به عملى نیک دنبال کند که آن را پاک سازد؛ چه خداى عزوجل فرماید: (ان الحسنات یذهبن السیئات ) (118) و یا بخشش طلبد؛ پس اگر گوید: استغفر الله الذى لا اله الا هو، عالم الغیب و الشهادة العزیز الحکیم الغفور الرحیم ذو الجلال و الاکرام و اتوب الیه ، چیزى بر او نوشته نشود. چنانچه هفت ساعت بگذرد و نه حسنه اى انجام دهد و نه آمرزش طلبد، کاتب حسنات ، کاتب سیئات را گوید: بنویس گناه را بر این نگون بخت محروم !
